علل درد مزمن لگن در خانم ها و روش های درمان آن
درد مزمن لگن در زنان به عنوان دردی مداوم در ساختارهای مربوط به لگن تعریف می شود که در ساختارهای مربوط به لگن ایجاد می شود و اغلب بیش از شش ماه طول می کشد. غالباً هیچ علت خاصی را نمی توان برای آن شناسایی کرد اما می توان آن را به عنوان یک سندرم درد منطقه ای مزمن یا سندرم درد پیکری یا سوماتیک (به عنوان مثال، سندرم روده تحریک پذیر، سندرم خستگی مزمن غیر اختصاصی) و اختلالات بهداشت روان (به عنوان مثال، اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی) تصور کرد.
دردهای مزمن لگنی جز یکی از دردهای آزاردهنده و بسیار موثر در کیفیت زندگی خانم ها می باشد که در صورت تشدید این درد ممکن است سبب بروز اختلالات بسیار جدی در آنها ها می شود و نیازمند بررسی های هر چه سریعتر و دقیق تر می باشد. از جمله مهم ترین و شایع ترین بیماری های که موجب بروز این عارضه می شود، عفونت، آندومتریوز و بیماری های التهابی لگن می باشد.
تشخیص دردهای لگنی در خانم ها
معمولاً تشخیص علت درد لگن در زنان یا درمان قطعی برای درد مزمن لگن امکان پذیر نیست. حداقل در نیمی از موارد، یک یا چند عضو از این ناحیه ممکن است درگیر باشند، مانند سندرم روده تحریک پذیر، سندرم مثانه دردناک، بیماری آندومتریوز یا چسبندگی لگن و عفونت.
روش هایی که اغلب در تشخیص این دردها به کار گرفته می شود شامل:
بررسی و معاینه لگنی در تشخیص دردهای مزمن لگن
تشخیص بر اساس یافته های تاریخچه و معاینه فیزیکی می باشد. طی معاینات فیزیکی علائمی از جمله عفونت، رشد غیر عادی یا تشخیص عضلاتی که به درد حساسیت بیشتری دارند بررسی می شود.
سونوگرافی برای تشخیص بیماری هایی که در بروز درد لگن موثرند
سونوگرافی لگن برای رد ناهنجاری های آناتومیک بهترین گزینه می باشد. از این روش به منظور ارزیابی تشخیص توده ها، کیست تخمدان و رحم و لوله های فالوپ استفاده می شود. معمولاً در موارد مشکوک به بیماری اندومتریوز تشخیص توسط لاپاراسکوپی صورت می گیرد.
آزمایشات لازم به منظور کمک در تشخیص درد لگن
در طی معاینات لگنی پزشک ممکن است به منظور تشخیص دقیق تر درخواست انجام یک سری آزمایش برای بررسی و اطمینان از وجود یا عدم وجود عفونت و یا بیماری سوزاک را بدهد. آزمایش خون و آزمایش ادرار برای تشخیص عفونت ادراری جز دو آزمایش مهم در نظر گرفته می شوند.
درمان درد لگن در زنان
به کار گیری روش های جراحی
مداخله جراحی باید بر اساس تشخیص صحیح و به موقع صورت گیرد، اگرچه برخی از مداخلات جراحی ممکن است تشخیصی باشند. عمل برداشتن رحم به دلیل عوارض زیاد آن برای بدن، اغلب به عنوان آخرین گزینه در نظر گرفته می شود. حدود نیمی از زنان پس از جراحی برداشتن رحم بهبود خواهند یافت. اگر منشا درد از رحم باشد، عمل برداشتن رحم ممکن است به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود، اگرچه فقط در نیمی از موارد بهبودی قابل توجهی رخ می دهد. درد مزمن لگن باید با رویکرد مشارکتی و بیمارمحور کنترل شود.
به کار گیری روش های روان درمانی
بررسی موارد روانی- اجتماعی بیمار بسیار مهم است. تقریباً نیمی از زنانی که برای درمان دردهای مزمن لگن اقدام می کنند، سابقه آسیب های جنسی، جسمی یا عاطفی را گزارش می کنند و حدود یک سوم آنها نتایج مثبت غربالگری را برای اختلال استرس پس از سانحه دارند.
درمان های دارویی در دردهای لگن
در ابتدا باید علت اصلی درد لگن را مشخص شود. باید توجه داشت که درمان های دارویی معمولا به منظور کاهش علائم در نظر گرفته می شود.
مسکن هایی مانند استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی معمولاً موجب تحمل دردهای لگنی می شوند اما داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای درمان درد مزمن لگن مرتبط با آندومتریوز موثر نیستند.
داروهای بالقوه مفید شامل دپو مدروکسی پروژسترون، گاباپنتین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین با هورمون درمانی اضافی هستند. فیزیوتراپی عضلات کف لگن ممکن است مفید باشد. رفتار درمانی بخشی جدایی ناپذیر از درمان است.
همچنین تجویز بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لگن در خانم هایی که دچار عفونت لگنی شده اند نیز پس از بررسی های بیشتر و دقیق از سوی متخصص زنان صورت می گیرد.
هدف از درمان دردهای لگنی
هدف از درمان به حداکثر رساندن کیفیت زندگی و عملکرد کلی بیمار است. درمان مبتنی بر شواهد درد مزمن لگن محدود است و غالباً در رفع علائم متمرکز است.
البته ممکن است درمان هدفمند منجر به رفع درد نشود. علت و پیامد درد می تواند شامل چندین مکانیسم باشد، بنابراین درمان نیاز به یک رویکرد جامع دارد که به اجزای جسمی، رفتاری، روانی و جنسی پرداخته است.
هدف از درمان کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی خانم ها می باشد. برنامه های درمانی باید انتظارات بیمار در مورد تسکین درد و توانایی عملکرد را در نظر بگیرند. نظارت بر خلق و خو، درد و عملکرد به راهنمایی برنامه درمانی کمک می کند.
